Przeglądaj wg Słowo kluczowe "diagnosis"
Teraz wyświetlane 1 - 7 z 7
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Folia Oeconomica Cracoviensia, Vol. LIV(Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Polska Akademia Nauk - Oddział w Krakowie - Komisja Nauk Ekonomicznych i Statystyki, 2013) Paszek, Zbigniew; Osiewalska, Anna; Osiewalski, Jacek; Steczkowski, Jan; Borys, Tadeusz; Wawrzynek, Jerzy; Hryniewicz, Olgierd; Wywiał, Janusz; Stefanów, Piotr; Podolec, Barbara; Chodyński, Andrzej; Osiewalski, JacekPozycja Państwo i Społeczeństwo 2021, nr 1 Medycyna i zdrowie publiczne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Komorowski, Andrzej L.; Wysocki, Andrzej; Oszacki, Jan; Marczyńska, Antonina; Kulpa, Jan; Ciećkiewicz, Jan; Macintyre, Iain; Potapov, Oleksii; Kosiukhno, Sergii; Kalashnikov, Oleksandr; Todurov, Ivan; Korneta, Krzysztof; Zajączkowska, Renata; Zavatskyi, Ruslan; Jurczyszyn, Artur; Płatek, Piotr; Lichosik, Danuta; Jędryka, Marcin; Lepka, Piotr; Sánchez-Margallo, Francisco M.; Durán-Rey, David; González-Portillo, Manuel R.; López-Agudelo, Isabel; Sánchez-Margallo, Juan A.; Kebir, Zakaria; Vece, Rodolfo Romero; Badaro, Daniel; Catheline, Jean Marc; Grela-Wojewoda, Aleksandra; Pacholczak-Madej, Renata; Goździalska, Magdalena; Bohdziewicz, Anna; Mikuła, Tomasz; Idec, Michał; Szymczak, Piotr; Dąbrowska, Jagoda; Kisiel, Aleksandra; Wojnarowicz, Agata; Józefiak, Anna; Szczepanik, Magdalena; Polkowski, WojciechZ wprowadzenia: "Po raz trzeci mam przyjemność oddać w Państwa ręce numer „Państwa i Społeczeństwa” poświęcony medycynie i zdrowiu publicznemu. Ze względu na zbliżającą się 40. rocznicę śmierci profesora Jana Oszackiego, Redakcja zdecydowała się poświęcić numer pamięci tego wielkiego chirurga i naukowca. Profesor Jan Oszacki pozostawił po sobie ogromny dorobek publikacyjny oraz własną szkołę nowoczesnej chirurgii opartej na znajomości patofizjologii. Być może najtrwalszą legacją Profesora są jego liczni uczniowie i doktoranci, którzy przez wiele lat nadawali ton chirurgii, torakochirurgii, chirurgii dziecięcej i onkologicznej, anestezjologii i biochemii klinicznej w Krakowie i w całej Polsce."(...)Pozycja Porównanie na podstawie kart zlecenia wyjazdu zespołów ratownictwa medycznego Krakowskiego Pogotowia Ratunkowego w 2016 roku powodów wezwań i końcowych rozpoznań.Kania, Mateusz; Małgorzata PopławskaTematem niniejszej pracy jest: porównanie na podstawie kart zlecenia wyjazdu zespołów ratownictwa medycznego Krakowskiego Pogotowia Ratunkowego w 2016 roku powodów wezwań i końcowych rozpoznań. Celem pracy jest zobrazowanie czy oraz jak bardzo powody wezwań przydzielane przez dyspozytora medycznego różnią się od końcowych rozpoznań wpisywanych przez kierowników zespołów ratownictwa medycznego. Analizie poddano karty zlecenia wyjazdu oraz karty medycznych czynności ratunkowych , które powstały w 2016 roku w Krakowskim Pogotowiu Ratunkowym. Porównano sześć spośród trzydziestu dwóch kodów dostępnych dla dyspozytorów medycznych , wpisywane na podstawie zgłoszenia i zebranego wywiadu od osoby wzywającej oraz kody zawarte w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10. Kody wpisywane przez ZRM opierają się na podstawie badania podmiotowego , przedmiotowego oraz badań dodatkowych. Problematyka ta nie znalazła jak do tej pory miejsca w literaturze naukowej. Próba opisania tego zjawiska została podjęta w niniejszej pracy, na bazie dostępnej bibliografii w tym procedur obowiązujących w KPR. Dyspozytorzy krakowskiego pogotowia ratunkowego przyjęli do realizacji w 2016 roku 80921 zgłoszeń. Przeglądowi poddano najczęściej nadawane kody, czyli 42665 kart zlecenia wyjazdu tj. 52,72% wszystkich kart. Te kody to w kolejności zawartej w niniejszej pracy: ból, uraz ,nieprzytomny, zasłabnięcie, duszność. Dokonano analizy porównawczej każdego z tych kodów oraz rozpoznań nadawanych przez kierowników ZRM wg częstości. Przegląd dostępnych danych tj. wyjazdów zrealizowanych przez Zespoły Ratownictwa Medycznego Krakowskiego Pogotowia Ratunkowego w 2016 roku pozwala zauważyć, że są kody , które w większości pokrywają się z rozpoznaniami ICD 10 , tak jest w przypadku bólu lub urazu. Różnice dotyczą lokalizacji dolegliwości. Natomiast kody takie jak: nieprzytomny, duszność, zasłabnięcie zawierają bardzo szerokie spektrum rozpoznań. Pozwala to wysunąć wnioski, że kod nadany przez dyspozytora jest jedynie wskazówką dla ZRM , którą trzeba uzupełnić o szereg czynności pozwalających na postawienie rozpoznania.Pozycja Szpiczak plazmocytowy – diagnostyka i leczenie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Jurczyszyn, Artur; Płatek, PiotrSzpiczak plazmocytowy (Multiple Myeloma, MM ) jest złośliwym nowotworem hematologicznym z komórek plazmatycznych. Występuje głównie w krajach rozwiniętych, a najważniejszym czynnikiem ryzyka jest wiek powyżej 50 lat. MM to heterogenna choroba klonalna, której przebieg różni się w zależności od przypadku. Objawy dotyczą wielu układów – najczęściej szkieletu, niewydolności nerek oraz układu neurologicznego. Do związanych ze szpiczakiem mnogim stanów klinicznych należą gammapatia monoklonalna o nieustalonym przebiegu (MGUS), jako stan przednowotworowy, oraz tlący się szpiczak mnogi (SMM ), jako synonim bezobjawowej postaci szpiczaka. Do rozpoznania choroby służy głównie obraz kliniczny oraz kryteria CRAB (MM ) i SLiM CRAB (SMM ). Obecnie standardem leczenia są: terapia indukująca, procedura przeszczepienia komórek autologicznych oraz terapia konsolidująca. W ciągu ostatniej dekady pojawiło się wiele nowych metod leczenia polegających na immunoterapii – do najbardziej obiecujących należy terapia CAR-T cells. Rokowanie w szpiczaku plazmacytowym jest zależne od stopnia ciężkości choroby, który jest określany na bazie skali R-ISS opracowanej przez Międzynarodową Grupę Roboczą ds. Szpiczaka (IMWG).Pozycja Wielowymiarowe następstwa choroby zakaźnej COVID-19(Oficyna Wydawnicza AFM Uniwersytetu Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie, 2024) Pąchalska, MariaW opracowaniu przedstawiono wielowymiarowe problemy zdrowotne pacjentów, którzy zakazili się koronawirusem zespołu ostrej niewydolności oddechowej (SARS-CoV-2) i zachorowali na COVID-19 lub NeuroCOVID-19. Omówiono istotę zakażenia i definicje przypadków COVID-19 według WHO, zaprezentowano oś czasu COVID-19 i występujących objawów oraz różnice między ostrymi i przewlekłymi stadiami choroby. Przedstawiono również wieloośrodkowe badania prowadzone od początku wybuchu pandemii COVID-19, które dostarczają wiedzy na temat wielowymiarowej (mnogiej i złożonej) symptomatologii w zakresie wielu układów organizmu, w tym układów: oddechowego, kostno-stawowego, krążenia i pokarmowego u pacjentów, którzy przebyli COVID-19, jak również ośrodkowego układu nerwowego u pacjentów, którzy przebyli NeuroCOVID-19. Podkreślono konieczność wielospecjalistycznej diagnozy i terapii tychpacjentów, w tym terapii neurologicznej, neuropsychiatrycznej oraz psychologicznej, neuropsychologicznej i neurologopedycznej. Aby przybliżyć złożoność problematyki zaburzeń, jakie pojawiają się po NeuroCOVID-19, zaprezentowano studium przypadku artystki, która po zakażeniu SARS-CoV-2 przebyła ciężki NeuroCOVID-19, przebywała w 13-tygodniowej pocovidowej śpiączce i w następstwie doznała czterokończynowego niedowładu, zaburzeń poznawczych oraz zespołu stresu pourazowego (PTSD). W terapii wykorzystano program neurodiagnozy oparty na metodologii Indeksu Mózgu Ludzkiego (Human Brain Index, HBI) oraz autorski program neuroterapii opartej na funkcjonalnym neuromarkerze PTSD. Dzięki temu udało się zintegrować zdestabilizowany system Ja chorej. Artystka osiągnęła spektakularny sukces w procesie zdrowienia i wróciła do malowania. Opracowanie kończy podsumowanie wyzwań, jakie dla współczesnego systemu opieki zdrowotnej stanowią COVID-19 i NeuroCOVID-19.Pozycja Zasadnicze pojęcia i problemy związane z terminem diagnoza(Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Steczkowski, JanThe paper discusses the role and importance of a diagnosis in the scientific research, in particular in applied sciences. The discussion provides the background for highlighting the most significant scientific achievements of Professor Andrzej Iwasiewicz. STRESZCZENIEPozycja Zdrowie psychiczne i zasoby osobiste a odporność. Część 2: Psychosomatyka a doświadczanie choroby(Oficyna Wydawnicza AFM Uniwersytetu Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie, 2024) Wilczek-Rużyczka, Ewa; Kubacka-Jasiecka, Dorota; Pąchalska, Maria; Milaniak, Irena; Kupczyk, Michał; Mirski, Andrzej ; Mausch, Karol; Ryś, Ewa; Woś, Małgorzata; Świerczyńska, Aleksandra; Steczko, Edyta; Grzywniak, Celestyna; Bar, Anna; Zapotoczna, DominikaZe wstępu: "Zdrowie psychiczne związane jest z całym szeregiem doświadczeń człowieka, które są powiązane pośrednio lub bezpośrednio ze zdrowiem. Pozytywny wymiar zdrowia psychicznego oznacza rozwijanie swoich mocnych stron, czyli kompetencji pozwalających na konfrontację i harmonijne przechodzenie do trudności, niepowodzeń i zagrożeń. Każdy człowiek, na co zwrócił uwagę amerykański psychiatra i psycholog Milton Erickson, posiada zarówno deficyty i ograniczenia, jak i zasoby: mocne strony, talenty, inteligencję, doświadczenia, które mogą być pomocne i użyteczne w życiu, pomagając radzić sobie z problemami oraz pokonywać trudności. Zasoby to wszystko, z czego człowiek może czerpać w życiu codziennym, co jest źródłem jego siły i mocy do realizacji jego potrzeb i celów."(...)