Przeglądaj wg Słowo kluczowe "harcerstwo"

Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    O harmonijny rozwój człowieka. Myśl pedagogiczna Profesora Andrzeja Jaczewskiego
    (Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Nęcki, Zbigniew; Wojtycza, Janusz; Izdebski, Zbigniew; Perzanowski, Tadeusz; Długołęcka, Alicja; Czarkowski, Jakub Jerzy; Toczyski, Piotr; Jaczewski, Andrzej; Radomski, Jerzy; Klinik, Jerzy; Korbelak, Michał; Wiśniewska-Krauzowicz, Jolanta; Krauzowicz, Andrzej; Wojciechowski, Jan Stanisław; Mróz, Janusz; Mutrynowski, Andrzej; Leszczyński, Włodzimierz; Burda, Piotr; Piekarski, Jan; Gołos, Zbigniew; Kowalkowski, Jerzy; Nawrocki, Jacek J.; Jednorowski, Tomasz
    Z wprowadzenia: "Andrzej Jaczewski, Profesor Honorowy Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie, uczony, który we wrześniu b.r. ukończy 90. rok życia, to najstarszy i jeden z nielicznych obecnie autorytetów naukowych w dziedzinie badań nad rozwojem seksualnym dzieci i młodzieży. Jego działalność sytuuje się na pograniczu nauk medycznych i pedagogicznych."(...)
  • Miniatura
    Pozycja
    Pułkownik Jerzy Lewakowski – komendant Wojskowego Instytutu Geograficznego, ofiara zbrodni katyńskiej
    (Oficyna Wydawnicza AFM Uniwersytetu Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie, 2024) Wojtycza, Janusz
    Artykuł przedstawia sylwetkę płk. Jerzego Lewakowskiego, w młodości instruktora skautowego, jednego z pierwszych skautów lwowskich, oficera armii austriackiej walczącego w I wojnie światowej na frontach rosyjskim, serbskim, rumuńskim i włoskim, a potem jako dowódca pociągu pancernego „Śmiały” w czasie walk o Lwów. Po wojnie pracował jako wykładowca w korpusie kadetów i oficer w sztabie. W tym czasie jako podharcmistrz był krótko członkiem naczelnych władz Związku Harcerstwa Polskiego. Już przed wojną opublikował podręczniki i artykuły, głównie z zakresu kartografii i topografii. W okresie międzywojennym służył w sztabach i szkolnictwie wojskowym, od 1932 r. był zastępcą i p.o. komendanta, a w chwili wybuchu wojny – komendantem Wojskowego Instytutu Geograficznego. Dużo publikował, organizował konferencje zjazdy i kongresy naukowe. Był członkiem towarzystw naukowych, członkiem redakcji czasopism i redaktorem naczelnym kwartalnika „Wiadomości Służby Geograficznej”. Po wybuchu II wojny światowej zorganizował ewakuację Instytutu do Lwowa, a potem – Stanisławowa. Uczestniczył w obronie Lwowa jako oficer artylerii. Internowany w Kozielsku i Starobielsku, został przewieziony do Katynia, gdzie został zamordowany.